Μετρώντας ως το δέκα..

Σκοτείνιασε κι απόψε νωρίς. 

Η βραδινή ψύχρα είναι έντονη και δεν χωράει δεύτερη σκέψη, 

θα φτιάξω ζεστό καφέ. 

Κάθομαι αναπαυτικά στον καναπέ μου μα η απουσία αυτή με 

γεμίζει αναμνήσεις από το πόσο όμορφα ήταν όλα όταν ήταν εδώ. 

κλείνω τα μάτια μου και μετράω ως το δέκα. 

Ένα, δύο.. 

όταν ανοίξω τα μάτια σκέφτομαι θα είναι και πάλι εδώ, 

να ζήσουμε ξανά έντονες στιγμές. 

Φτάνω στο δέκα, ανοίγω τα μάτια μου και δεν έχει αλλάξει τίποτα...

Το φθινόπωρο με τα υπέροχα χρώματά του και τις έντονες μυρωδιές του 

είναι ακόμα εδώ. 

Θα κάνω υπομονή και το καλοκαίρι δεν θα αργήσει να έρθει πάλι.