Τα κάλαντα (Χριστουγεννιάτικο διήγημα)

- Να τα πούμε κυρά Γιώργαινα; 

- να τα πείτε, να τα πείτε και εγώ πάω να φέρω κουραμπιέδες να σας φιλέψω! 

τούτη τη μέρα στο χωριό τα παιδιά χορταίνουν με τα κεράσματα από τα κάλαντα. 

- Να πάμε και στη γιαγιά την Αλέξω να τα πούμε κι αν είμαστε τυχεροί 

μπορεί να'χει φτιάξει καμιά πίτα λέει ο Κωστής. 

Η γιαγιά η Αλέξω φτιάχνει τις πιο νόστιμες πίτες και όταν τις ψήνει 

μοσχοβολάει όλο το χωριό μέχρι πάνω στο βουνό στον Άι Λιά. 

- Παιδιά να μπούμε και στο καφενείο του κυρ Μήτσου να τα πούμε αναφώνησε δυνατά ο Νικόλας. 

- Κυρ Μήτσο να τα πούμε; 

- πείτε τα και εγώ πάω να σας φέρω λουκουμάκια. 

- Άσε τα λουκουμάκια κυρ Μήτσο και φέρε κανένα κονιακάκι αναφώνησε ο Γιωργής. 

- Βρε αθεόφοβε ακόμα δεν έβγαλες μουστάκια και θες κονιάκ; λέει γελώντας ο κυρ Μήτσος. 

- Παιδιά μην αργείτε να πάμε και στον μπάρμπα Αναστάση που είναι μόνος του. 

Ο Αναστάσης έχει γίνει λίγο μονόχνωτος τελευταία και δεν κατεβαίνει στο καφενείο 

για τάβλι τακτικά όπως παλιά. Έφυγε ο γιος του για σπουδές στην πρωτεύουσα, 

" στας Αθήνας" όπως λέει και ο ίδιος. 

- να η εκκλησιά φωνάζει η Ελένη, 

να μπούμε να ανάψουμε κερί στο Χριστούλη που γεννιέται απόψε. 

Η εικόνα της Παναγιάς λάμπει και φωτίζει όλη την μικρή εκκλησιά. 

Δεν είναι το φως από τ'αναμένο καντήλι αλλά από την χαρά της 

που σήμερα θα κρατάει στα χέρια της τον Σωτήρα του κόσμου. 

Καλά Χριστούγεννα σας εύχομαι!