Δεισιδαιμονίες και προλήψεις… ένα υπέροχο κομμάτι της ελληνικής λαϊκής ψυχής! Δεν είναι επιστημονικά τεκμηριωμένες, αλλά έχουν βαθιές ρίζες στην ιστορία και την κουλτούρα μας. Είναι σαν μικρές αφηγήσεις που προσπαθούν να δώσουν νόημα στο ανεξήγητο ή να προσφέρουν μια αίσθηση ελέγχου σε έναν απρόβλεπτο κόσμο.
Πολλές δεισιδαιμονίες προέρχονται από εποχές όπου η επιστήμη δεν μπορούσε να εξηγήσει φαινόμενα όπως οι ασθένειες, οι φυσικές καταστροφές ή η τύχη.
Συνδέονται με την ανάγκη του ανθρώπου να προβλέψει το μέλλον ή να προστατευτεί από το κακό.
Συχνά ενσωματώθηκαν σε θρησκευτικές ή εορταστικές πρακτικές, όπως το ποδαρικό, το χτύπημα ξύλου ή το «αμίλητο νερό».
Τι λέει η λογική;
Το βούισμα στο αυτί μπορεί να έχει ιατρική εξήγηση (π.χ. εμβοές), όχι απαραίτητα προμήνυμα.
Η φαγούρα στην παλάμη δεν σχετίζεται με οικονομικές συναλλαγές, αλλά ίσως με δερματική ευαισθησία.
Οι συμπτώσεις ενισχύουν την πίστη σε αυτές τις δοξασίες, αλλά δεν αποδεικνύουν αιτιακή σχέση.
Και όμως…
Ακόμα κι αν δεν ισχύουν κυριολεκτικά, οι δεισιδαιμονίες έχουν αξία ως πολιτιστικά αποτυπώματα. Είναι σαν μικρές ιστορίες που μας ενώνουν με τους παππούδες μας, με τα χωριά μας, με την αίσθηση του «ανήκειν».
